Η ανάκτηση ουσιών/ υλικών από απόβλητα ιδίως επικίνδυνα έχει κάποιες άλλες δυσκολίες στην αδειοδότηση?
Συνήθως οι μονάδες ανάκτησης υλικών υπάγονται συν τοις άλλοις και στις εξής νομοθεσίες:
– Αριθμ. 172058/ 2016 (γνωστή ως SEVESO ΙΙΙ) Καθορισμός κανόνων, μέτρων και όρων για την αντιμετώπιση κινδύνων από ατυχήματα μεγάλης έκτασης σε εγκαταστάσεις ή μονάδες, λόγω της ύπαρξης επικίνδυνων ουσιών, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της οδηγίας 2012/18/ΕΕ «για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζομένων με επικίνδυνες ουσίες και για την τροποποίηση και στη συνέχεια την κατάργηση της οδηγίας 96/82/ΕΚ του Συμβουλίου» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 4ης Ιουλίου 2012. Αντικατάσταση της υπ’ αριθ. 12044/613/2007 (Β΄376), όπως διορθώθηκε (Β΄2259/2007) και
– Αριθμ. 36060/1155 /Ε.103/ 2013 Καθορισμός πλαισίου κανόνων, μέτρων και διαδικασιών για την ολοκληρωμένη πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης του περιβάλλοντος από βιομηχανικές δραστηριότητες, σε συμμόρφωση προς τις διατάξεις της οδηγίας 2010/75/ΕΕ «περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης)» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Νοεμβρίου 2010.
Ειδικά η SEVESO ΙΙΙ απαιτεί ξεχωριστή διαδικασία έγκρισης από την οικεία Δ/νση Αάπτυξης με γνωμοδότηση και άλλων υπηρεσιών. Η εν λόγω διαδικασία είναι χρονοβόρα.
Όσο αφορά την 36060/1155 /Ε.103/ 2013 καθορίζει αυστηρά όρια για την λειτουργία των εγκαταστάσεων και απαιτείται μελέτη συμμόρφωσης στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής αδειοδότησης.